Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków zaprasza na otwarcie wystawy GRAFITEKA 2022 oraz na wystawę laureatów III ogólnopolskiego konkursu Grafiki Artystycznej GRAFITEKA 2022. Wernisaż odbędzie się 5 listopada 2022 r. godz. 17.00 Dom Artysty Plastyka ul. Mazowiecka 11 a Warszawa.
Triennial of Central European Culture and Art / The Universal, Olomouc Museum of Art
1/ Joanna Leszczyńska
2/ Gábor Koós
3/ Agata Gertchen
4/ Zdeněk Trs
5/ Ondřej Přibyl
6/ VUT Ústav experimentální tvorby
7/ Ádam Albert
8/ Karol Pomykała
9/ Áron Kútvölgyi-Szabó
10/ Jan Pamuła
Wystawa główna Triennale SEFO 2021 prezentuje grupę artystów z szeroko rozumianego regionu środkowoeuropejskiego, którzy w swoich pracach wielokrotnie poruszają problematykę określenia, nazewnictwa, kompozycji, organizacji i znaczenia elementów tworzących świat, który zamieszkujemy.
Raczej poprzez temat lub podejście, bo na pewno nie poprzez media w których pracują, osoby te łączy sposób myślenia, używanie przez nich podstawowych definicji i polaryzacji, które pomagają nam podążać ścieżką do zrozumienia. Świat ludzki jest paradoksalny: im bardziej tęskni za jednością i całością, tym bardziej tworzy linie podziału i bariery. Napięcie między tym, co jest w środku, tym, co uważamy za własne, a tym, co jest na zewnątrz i należy, by tak rzec, do wszystkich, jest znaczne, a także krytyczne dla naszego postrzegania siebie.
Wystawa Universum ma charakter cykliczny – jej początek i koniec związane są z monograficzną wystawą twórczości Jana Pamuły. Uršula Berlot-Pompe, Zdeněk Trs, Jaroslav Grulkowski, a nawet Lubomír Axmann reprezentują pozorną przejrzystość systemu logicznego, technicznie dokładną wizualizację jego struktury. Chociaż wygodnie byłoby rozumieć chaos jako kierunek do tego przeciwny, o wiele bardziej wywrotowe są podejścia marginalne lub pseudosystemy, które wykorzystują wiarygodne mechanizmy i ustalone strategie, nieco błędnie interpretowane, aby uczynić je bardziej elastycznymi. Ale im bardziej naginamy wyidealizowany system obiektywny do naszych potrzeb i możliwości, tym bardziej go zdradzamy. Przykładami tej subtelnej, ale fundamentalnej zmiany są prace Jana Gunstheimer, Áron Kútvölgyi-Szabó, Agaty Gertschen, Ondřeja Přibyla, Joanny Leszczyńskiej i Adama Kokescha, które robią wrażenie tym bardziej, że pracują z „tradycyjnymi” mediami i praktykami.
Ciągłość, uniwersalność procesu poznania i formułowanie własnych argumentów czy ustaleń to temat, którym zajmuje się Nikolaus Gansterer. Reprezentuje również centrum spektrum – w tradycji, w której przynajmniej na poziomie osobistym podążamy za renesansową ideą scentralizowanego wszechświata, w środku którego stoi człowiek, nie tylko jako jego odbiorca, ale także jako odbiorca. wzajemnie kreatywny agent. Wagę znaczenia instalacji podkreśla zastosowana przez artystę technika – rysunek.
Oscylacja wokół tego ciągle zmieniającego się skupienia widoczna jest także u kolejnych artystów, którzy próbują odtworzyć moment doświadczenia z tym, co jest, co służy bezpośredniemu dotknięciu lub spojrzeniu, np. Gábor Koós, Karol Pomykała i Adam Albert. Jednocześnie przekraczają granice realnego, wirtualnego, możliwego i pokazują, jak wielkie znaczenie ma opowiadanie historii, historia, którą dzielimy i język, którym się posługujemy, aby ją opowiedzieć. Jednocześnie pokazują to, co najważniejsze, że fakty są ustalane na podstawie wspólnej kultury, a nie na odwrót. I ta sztuka stale i nieustannie ujawnia, co to znaczy tworzyć rzeczywistość.
W tej konstelacji „uniwersum” jest strukturą elastyczną. Nie jest kompletna ani wszechogarniająca. Jej szkielet to ludzkie doświadczenie ze światem – nierzeczywiste, złożone i zmienne. To, co nas łączy, to system punktów stałych, a to, co czyni go wyjątkowym, to to, co znajduje się pomiędzy.
Kurator: Barbora Kundračíková
Więcej informacji o wystawie znajdziesz tutaj
Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków zaprasza na otwarcie wystawy GRAFITEKA 2019 oraz na wystawę laureatów II ogólnopolskiego konkursu Grafiki Artystycznej GRAFITEKA 2019. Wernisaż odbędzie się 3 listopada 2019 r. godz. 17.00 Dom Artysty Plastyka ul. Mazowiecka 11 a Warszawa.
Kilka słów o metafizyczno-utopijnych możliwościach ofiarowania
„Artyści pokazujący swoje prace w 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim dali wyraz różnie interpretowanej idei zogniskowanej wokół problemu Nowy człowiek? Stare prawdy czy nowe mity?Tym razem inspiracją dla konkursu pt. Co, w jaki sposób i dlaczego ofiarować światu? W hołdzie Andriejowi Tarkowskiemu będzie przesłanie zawarte w twórczości filmowej rosyjskiego reżysera Andrieja Tarkowskiego (zm. 1986), a szczególnie w jego ostatnim filmie pod tytułem Ofiarowanie (tytuł oryginalny Offret/Sacrificatio z 1986 roku), który obok wątków autobiograficznych zawiera odpowiedź na pytanie „co uczynić aby ocalić duchowość współczesnego świata?” skierowaną nie tylko do artystów kina, ale do wszystkich świadomych odbiorców. Tarkowski uczynił to z pobudek religijnych oraz z wiary w duchowość dawnego malarstwa, które na początku zostało przywołane i okazało swoją moc metaficzyczną”.
„Przywołując wielkie kino Tarkowskiego oczekujemy od artystów autentycznych wypowiedzi w różnorodnych formach sztuki na temat – czym jest i czym może być „ofiarowanie”. Nie zakładamy jedynie jej wykładni o religijnym charakterze wychodząc z założenia, że w każdym „prawdziwym” dziele sztuki zawarta może być idea ponadczasowa, transcendentalna wskazująca drogę rozwoju artystycznego i duchowego zarazem, mająca na celu próbę zrozumienia świata, ale na pewno nie jego zrewoltowania. Spróbujmy więc bezinteresownie coś od siebie przekazać, ofiarować światu choćby drobinę tego, co mamy… Świat to także nasi najbliżsi, ojczyzna, „bracia mniejsi”, przyroda. W ten sposób możemy wzbogacić także naszą pamięć zbiorową. Bez niej człowiek staje się bezdomny i pozbawiony określonej tożsamości. Należy jeszcze raz przemyśleć idee zawarte w przesłaniu Tarkowskiego, dotyczące nie tylko jego ostatniego filmu, ale także wszystkie jego utwory, aby zrozumieć jak ustrzec świat przed Apokalipsą”.
Krzysztof Jurecki
Więcej informacji o wystawie znajdziesz tutaj
Katalog z wystawy znajdziesz tutaj
Galeria 022, Galeria DAP, Warszawa
W tym roku, roku 100-lecia odzyskania niepodległości wystawie „Grafiteki” towarzyszą rzeźby, prace członków z sekcji rzeźby OW ZPAP, tematycznie związane z tą rocznicą. Jednoczesna obecność tych dwóch dziedzin sztuk wzbogaca wystawę. Grafika i rzeźba wzajemnie się uzupełniają tworząc nową jakość w przestrzeni galerii.
Graficy, podobnie jak artyści uprawiający inne rodzaje sztuki, chcą być otwarci na problemy rzeczywistości. Te spostrzeżenia możemy poczynić oglądając na wystawie prace 68 artystów, grafików oraz zaproszonych rzeźbiarzy.
Tytułowe Instabilium odnosi się do tymczasowości, niestabilności w życiu, ciągłej zmiany i transformacji budującej przestrzenie, wypełniające się wciąż nowymi znaczeniami.
Beatę Bajno inspiruje dynamiczna natura rzeczywistości i idea obrazu jako „procesu bytowego” w ujęciu H.-G. Gadamera. Rozważania na temat zawartego w nas potencjału zmiany, zdolności do przeprowadzania wewnętrznej symulacji stanów otoczenia oraz do tworzenia przestrzeni pojęciowych, znajdują swą materializację w seriach grafik powstałych w latach 2009-2018. Wiele grafik powstało w technikach własnych, współgrających z egzystującą w pracach myślą. Poszukując odpowiedzi na nurtujące ją pytania artystka sięga również po inne media oraz tworzy środowiska, w których egzystują kreowane światłem i wchodzące w interakcję z odbiorcą obrazy.
Zmienność otaczającego nas świata, jego kruchość do których nawiązuje tytuł wystawy dobrze widać także w pracach Joanny Leszczyńskiej. Prezentowane na wystawie grafiki pochodzą z cykli powstałych w latach 2012-2018. Wykonane zostały w unikatowej technice druku farbą redukcyjną na tkaninie do których użyto tylko kilku matryc. Autorka wykorzystuje w nich wykresy i rysunki architektoniczne, które przeplatają się z wizerunkami człowieka, okręgami i liczbami. Obrazy budowane są tu za pomocą delikatnych linii oraz wielokrotnie nakładanych na siebie elementów grafik sprawiających czasem wrażenie naszytych igła i nitką. Pojawiające się w pracach powtarzające się motywy to nie tylko zabawa formą i światłem budująca przestrzeń, poszukiwanie odpowiedniej kompozycji ale w głębszym znaczeniu także obrazy niepewności związane z próbą odpowiedzi na zasadnicze pytania które każdy z nas sobie zadaje. Czym jest życie? Jakie miejsce zajmuje w nim człowiek? Jakie wartości po sobie zostawi po tej krótkiej chwili istnienia?
Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie
plac Szczepański 3, 31-011 Kraków
zobacz mapę
07.07.2018 – 26.08.2018
wernisaż: 06.07.2018, 18:00
W ramach wystawy zaprezentowane zostanie 257 prac autorstwa 115 twórców z 30 krajów świata, dzięki czemu możliwe będzie stworzenie wspaniałej przestrzeni dialogu międzykulturowego, który aktualizuje się w formach wizualnych i różnorodności estetyk preferowanych przez twórców ze wszystkich zakątków świata.
Wystawa stawiać będzie także pytania o pogranicza medium graficznego, problematyzując relację pomiędzy grafiką
ul. Dolnych Młynów 10, Kraków
wernisaż: 07.07.2018, 17:00
Wystawą prezentującą prace 35 artystów pragniemy zwrócić uwagę na niezwykły potencjał kreacyjny tkwiący w grafice jako medium sztuki, ukazać publiczności bogactwo i różnorodność światów graficznych i możliwych form komunikowania za pośrednictwem tego niezwykle podatnego na eksperymenty medium.
Transgrafia, to połączenie otwartości i profesjonalnie zaprojektowanej narracji wystawienniczej. Kryterium oceny nadsyłanych dzieł będzie ich wyjątkowość, walory artystyczne, otwartość na dialog ze współczesnością i możliwości realizacyjne.
Dzięki transgrafii mamy szansę przywołać najlepsze tradycje artystycznego Krakowa i zostawić trwały ślad w świadomości odbiorców kultury.
Wystawa GRAFITEKA czas trwania wystawy: 2017-11-04 do 2017-11-30
Galeria 022, Galeria DAP, Warszawa
Wystawa „Grafiteka 2017“ jest piątą edycją cyklicznych wystaw grafiki artystycznej, na których prezentowane są prace artystów skupionych w Okręgu Warszawskim Związku Polskich Artystów Plastyków oraz zaproszonych gościnnie wybitnych polskich grafików i profesorów uczelni artystycznych. Tegoroczna wystawa składa się z dwóch części. W I-szej prezentowane są prace artystów grupy „Grafiteka”, w II-giej grafiki laureatów I-go Ogólnopolskiego Konkursu Grafiteka 2017. Konkurs ten został zorganizowany przez Okręg Warszawski ZPAP i artystów skupionych wokół „Grafiteki” z myślą o poszerzeniu formuły wystawy o prace artystów z całej Polski. Wystawa w tej formule stała się przeglądem dokonań artystycznych kilku pokoleń polskich twórców, co sprawia, ze prace prezentowane na wystawie są wyjątkowo różnorodne zarówno jeśli chodzi o wrażliwość plastyczną, jak i pod względem stosowanych technik graficznych (od klasycznych poprzez grafikę komputerową do multimediów).
Więcej informacji na temat wystawy GRAFITEKA możesz znaleźć TU.
Centrum Rysunku i Grafiki im. T. Kulisiewicza
ul. Kolegialna 4, Kalisz
Joanna Leszczyńska swoją twórczością szuka sposobu na zestawienie naszego istnienia z ogromną przestrzenią jaką jest Wszechświat. Jej fascynacja możliwościami ludzkiego umysłu łączy się z pokorą wobec otaczającej nas rzeczywistości. Artystka tworzy autorskie wykresy i rysunki architektoniczne, które przeplatają się z wizerunkami człowieka i liczbami. Wykorzystując sprzeczności świata przetwarza swoje myśli i doświadczenia w obrazy bazujące na systemie opozycji binarnych. Łączy ze sobą ciężar z lekkością, statykę z ruchem i światło z cieniem. Jej wielkoformatowe serigrafe wydają się być badaniami nad ulotnością kondycji ludzkiej w skali kosmosu.
Wszechświatem Agaty Gertchen jest codzienność. Artystka nie daje się zwieść zwyczajności, która jest według niej wyłącznie pozorem. Złudzeniem jest, iż rzeczy leżące obok dobrze znamy. Wielkoformatowe wyobrażenia to nic więcej jak kosmos odnaleziony w najprostszych przedmiotach, których używamy każdego dnia. Funkcja oraz banalność przedmiotu zmusza ją do refeksji i odnalezienia w nim zupełnie innego wymiaru czy sensu. W rezultacie obrazy imitują pejzaż, kosmos, lub po prostu niezwykłą przestrzeń. Prace prezentowane na wystawie są pomniejszoną wersją monumentalnych linorytów pochodzących z cyklu Unbridled (Nieokiełznana).
Zestawienie tych dwóch postaw daje nam uniwersum całego istnienia. Joanna Leszczyńska poprzez swoje prace zadaje pytania o sens i świadomość bytu. Te metafzyczne rozważania są zestawione z uwagą Agaty Gertchen na codzienną krzątaninę i na to, co namacalne i prawdziwe. Obie artystki tworzą światy, które się w pewnym stopniu dopełniają – u jednej są to autorskie wykresy przestrzeni, w której żyjemy w pojęciu globalnym, a u drugiej makrokosmos naszej codzienności.
folder z wystawy możesz obejrzeć TUTAJ